V. V.
Australija je, kao što sam ranije pisao, sigurna kuća za dvojicu Vladika i dvije crkve istog naroda. Vladika Siluan, prvi Vladika rođen u Australiji, naslijedio je prevaranta, lopova i bezumnika Mirka Dobrijevića, crkvenog imena Irinej i kao prvi u Eparhiji SPC upravlja s većinom hramova koji su ostali pod ingerencijom Beograda, jer su neke crkvenoškolske opštine zbog kriminalnih djela Mirka iz Amerike, istome dali otkaz i prešli pod jurisdikciju slobodne SPC za Australiju i Novi Zeland, koju su obnovili i uredno registrovali za vrijeme Mirkovog pustošenja po crkvama i imanjima u vlasništvu Srba i srpske zajednice.
Nekoliko godina “slobodnjake” je vodio kao vladika – administrator gospodin rođen i odrastao u Škotskoj, koji je negdje u muškom klimaksu, promijenio i vjeru i naciju, pa se kao novopečeni Grk, ali starokalendarac pravoslavne vjeroispovjesti, uselio u brojne grčke manastire i uzeo sveto ime Ambrozije. Putujući po Africi, Aziji i ostatku Evrope kao pravoslavni misionar, slabašne fizičke konstitucije i poodmaklih godina, odlučio je da posao vladike SSPC u Australiji i Novom Zelandu ostavi “slobodnim” Srbima, koji su onda iz Srbije doveli nekog golobradog stradalnika službene SPC, koji je poslije dvije godine, izborom tzv. Uprave slobodnjaka, postao, siguran sam, najmlađi i najćosaviji Episkop u vaskolikom pravoslavlju. Zanimljivo, kaluđersko ime nije mijenjao, pa je u svetim poslanicama slavljen po ranijem, predvladičanskom imenu Hristifor.
U početku zbog izgubljenog sudskog spora, Hristifor se s još jednim ili dva pomoćnika, iz manastira sv.Save u Melbourne-u morao preseliti u Brisbane. I tako, do prije par dana, sve je izgledalo normalno u odnosima između crkava i mladog vladike, dok izjava jednog od bivših prijatelja Hristiforovih, nije ugledala svjetlo dana, a po principu da se tajna između dva Srbina može sačuvati jedino ako jedan naprasno i odmah, umre.
Taj bivši prijatelj ohrabrio se da kaže da je s Hristiforom dijelio vrhunac homoseksualnog ushićenja, a vijest je među konzervativne Srbe dočekana kao potvrda ranijih naklapanja i pogađanja o vladici kao pripadniku manjinske seksualne grupacije, pa se odmah krenulo u akciju.
Slobodna crkvenoškolska opština sv. Sava sa Hindmarsha (Hajndmarš} u Adelaide, uputila je Hristiforu pismo u kome mu poručuje da zbog njegove seksualne nastranosti on, dakle Hristifor, nije više njihov vladika i da prekidaju sve odnose s njegovom Eparhijom. Odgovora za sada nema, Srbi iz ove CŠO u Adelaide, valjda su među rijetkima u pravoslavnom svijetu koji nemaju vladiku, ali je istovremeno i vladika Hristofor, sigurno, jedini pravoslavni episkop na kugli, koji je vladika sam sebi.
U Australiji je strogo zabranjena i kažnjiva diskriminacija seksualnih manjina. Hoće li sud u ovom slučaju odlučivati još nije poznato, ali znajući naš narod, ne vjerujem da će proći bez neminovnog, suđenja. Jedino ne znam ko će uložiti par stotina hiljada dolara za početak sudskog spora. Prije će se mislim, juniorski vladika vratiti otamo odakle je došao, jer je pustolovni pastir koji je ostao bez stada.
(Autor je advokat i bivši novinar, prognanik iz rodnog mu Dubrovnika)
