„Gradsko vijeće Sarajeva je u obrazloženju priznanja Popovu istaklo da je njegov angažman, rad i delovanje kroz njegov celokupni radni vek i kasnije bio opredeljen na razvoj i promovisanje grada Sarajeva i Bosne i Hercegovine“
Gradskog vijeće Grada Sarajeva donelo je odluku da kopredsednik Igmanske inicijative i direktor Centra za regionalizam Aleksandar Popov dobije priznanja “Počasni građanin Grada Sarajeva“.
Pored Popova, priznanja grada Sarajeva dobili su i prim.dr. Branislav Kotjelnikov i prim.dr. Elma Vukotić priznanja “Plaketa Grada Sarajeva“, a Farah Onešćuk i Nadija Kobilica nagrade “Sarajevska pahuljica“.
“Dobitnici priznanja i nagrade će se promovisati, a povelja, odnosno diplome se planiraju uručiti na Svečanoj sjednici u povodu obilježavanja 6. aprila – Dana grada Sarajeva”, navedeno je na sednici Gradskog veća.
Komentarišići priznanje koje mu je dodeljeno, Popov je za Autonomiju istakao da mu je ovo najdraža nagrada jer je za njega Sarajevo, posle Novog Sada, najdraži grad.
“Drago mi je da su Sarajlije prepoznale koliko sam se trudio da afirmišem taj grad. Bio sam i u ratnom Sarajevu i činio koliko je bilo do mene i drago mi je što je to prepoznato. Meni je ovo kao najveći orden da sam dobio, rekao je Popov.
Gradsko vijeće Sarajeva je u obrazloženju priznanja Popovu istaklo da je njegov angažman, rad i delovanje kroz njegov celokupni radni vek i kasnije bio opredeljen na razvoj i promovisanje grada Sarajeva i Bosne i Hercegovine, unapređenje međunarodne saradnje, dijalog, očuvanje mira u Bosni i Hercegovini i borbi za istinu i pravdu.
Podseća se i da je Popov bio jedan od 38 članova grupe antiratnih aktivista iz Beograda, Novog Sada i Podgorice koja je početkom aprila 1995. godine u organizaciji Beogradskog kruga došla u ratno Sarajevo da prisustvuje Skupštini Srpskog građanskog vijeća.
“Ova grupa je, menjajući tri autobusa, putovala dva dana i dvije noći preko Hrvatske, zatim obalom Jadrana do Metkovića, gde je dolinom Neretve došla do vrha Igmana, da bi se niz njegove padine peške spustila u Hrasnicu i zatim kroz tunel ispod Butmirskog aerodroma ušla u Sarajevo, koje je tada bilo pod blokadom i granatama Karadžićevih i Mladićevih snaga. Sve vreme boravka ove grupe u Sarajevu na ovaj grad su padale granate”, podsetili su iz Gradskog vijeća Sarajeva.
Dodaje se i da je Popov tada, u ime Reformske demokratske stranke Vojvodine, pozdravio učesnike Skupštine Srpskog građanskog vijeća, izrazio solidarnost sa građanima Sarajeva i osudio divljačko ubijanje na rate opkoljenog grada od strane Mladićevih snaga.
Nakon povratka iz Sarajeva dnevni list Naša Borba je objavio njegov dnevnik s ovog putovanja pod naslovom “Tunel srama i poniženja”.
“Objavljivanje ovog dnevnika bio je povod za predstavnike Srpske radikalne stranke u Skupštini Novog Sada za napad na Popova, koji se završio fizičkim obračunom, prekidom sednice Skupštine i intervencijom policije”, navodi se između ostalog, u obrazloženju priznanja.
Na sesiji Igmanske inicijative koja je održana 27. juna 2005. godine u Beogradu, dve nedelje pre obeležavanja desete godišnjice od genocida u Srebrenici, učesnici sesije su usvojili DEKLARACIJU O SREBRENICI u kojoj je vlastima u Bosni i Hercegovini, Republici Hrvatskoj i Državnoj zajednici Srbiji i Crnoj Gori predloženo da se 11. jul proglasi danom sećanja na sve nevine žrtve ratova koji su se vodili na području bivše SFRJ.
“U radu ove sesije su učestvovali predsednik Hrvatske Stjepan Mesić i Državne zajednice SCG Svetozar Marović i predsedavajući Predsedništva BiH Borislav Paravac i oni su zajedno sa ostalim učesnicima odali poštu nevinim žrtvama genocida. To je bila do sada jedina prilika da tri šefa države zajednički odaju poštu srebreničkim žrtvama. Autor Deklaracije je bio Aleksandar Popov”, podseća se u obrazloženju priznanja koje je Popovu dodeljeno.
(Autonomija)
