Najnovija izjava predśednika Skupštine Crne Gore, vojvode Andrije Mandića, da će, ukoliko se većina na popisu izjasni da govori srpskim jezikom, uvesti srpski jezik kao službeni još jedna je potvrda brutalnih namjera vlasti da Crnu Goru svedu na status pokrajine Srbije, saopšteno je iz Fakulteta za crnogorski jezik i književnost (FCJK) i PEN centra.
Portal Analitika
„Vučićeve marionete ne obavezuje naučna istina o Crnoj Gori, ni lingvistička ni istorijska. Istorijski, Crna Gora se vjekovima razvijala kao samostalna država braneći svoju slobodu i nezavisnost kao najviši ideal.
Lingvistički, jezik u Crnoj Gori ne odražava današnju nacionalnu raslojenost stanovništva, pa nikakvih jezičkih razlika nema među crnogorskim govornicima koji se nacionalno izjašnjavaju kao Crnogorci, Bošnjaci, Muslimani, Hrvati ili Srbi, dok su te razlike više no evidentne u odnosu na govornike okolnih država srodnih jezika. I baš zato što ga ne zanima ni istorijska ni filološka istina, a još prije zato što tu istinu želi pokoriti velikosrpskom laži, vojvoda Mandić se poziva na situaciju u Finskoj, u kojoj je, kako veli, švedski jezik službeni iako u njoj živi svega 5% Šveđana. Nema nikakvih istorijskih paralela između Crne Gore i Finske. Za razliku od Finske, koja je bila pod švedskom dominacijom od XI do početka XIX vijeka, Crna Gora je za sve to vrijeme krvarila braneći svoju slobodu, pored ostalih i od Srbije, o čemu svjedoči i Njegoš svrstavajući Nemanju uz Murata i Bonapartu“, navodi se u saopštenju.
Prema njihovim riječima, da vojvoda Mandić i ostatak Vučićeve posluge zaista baštini njegoševsku Crnu Goru a ne samo Njegoševu bradu, ne bi bio realizator političkoga programa čiji je cilj nestanak crnogorske nacije, crnogorskoga jezika, crnogorske kulture i države.
„Ni između finskoga i švedskoga jezika ne postoji ni lingvistička ni genetska veza. Finski čak nije ni indoevropski jezik. S druge strane, nordijske zemlje Danska, Švedska i Norveška imale su istoriju života u uniji, jezici su im srodni i međusobno razumljivi (naročito u pisanoj komunikaciji), ali je u Norveškoj jedini službeni jezik norveški, u Danskoj danski, a u Švedskoj švedski. No četničkoj propagandi takva istina ne odgovara, pa poturaju lažne paralele kako bi dali tobožnju evropsku vrijednost svojim hegemonističkim planovima“, ističu u saopštenju.
Kako dodaju, srpski jezik u Crnoj Gori, baš kao i hrvatski i bosanski, ustavno je definisan kao jezik u službenoj upotrebi.
„Njegovo proglašenje službenim, koje bez obzira na popisne rezultate Vučić može izdejstvovati samo u neustavnoj proceduri, ne bi imalo cilj poboljšanje statusa srpskoga jezika, već otvaranje puta za političko preoblikovanje Crne Gore, njenu ustavnu „bosnizaciju“, što bi bio samo prvi korak u nametanju velikosrpske hegemonije“, napominju.
Crnogorski jezik imenovan je, naglašavaju, po državi Crnoj Gori i definisan kao državni jezik. „Zato i jeste službeni. Uvođenje srpskoga jezika, koji se normira izvan Crne Gore, kao službenog, ima cilj da upravo razgradnju građanskoga ustrojstva Crne Gore i početak je uspostavljanja društvene konsocijacije s dugoročnim ciljem gubitka državnoga suvereniteta i uspostavljanja potpune kulturne, političke i društvene dominacije velikosrpskoga projekta“, zaključuju u saopštenju.
