Jasmina Lukač
Dragoslav Bokan je jedan od onih političkih ekscentrika koji nastupaju pod maskom jurodive kreativne desne inteligencije u Srbiji nepogrešivo uspevajući u jednom. A to je da šire osećaj posramljenosti upravo kod onih koji se osećaju Srbima i vole i prihvataju sebe, a i druge, takvi kakvi jesu.
Stid je moćno oružje porobljavanja, kod postiđenih se još lakše nego kod uplašenih, lomi opravdani otpor.
A Bokanove metode izazivanja stida su nepogrešive i dan danas, kao i kada je pre tri decenije postao poznat.
Na primer, kad za Mariniku Tepić po televizijama priča da je „rumunski izrod“, naglašavajući to „rumunski“ onako kako ljudi koji istinski vole što su Srbi, a i Srbiju, ne bi nikad mogli.
Ukoliko su tačni navodi da je Bokan blizak sa patrijarhom Porfirijem i da ga čak, savetuje, onda to uopšte nije dobro ni za Crkvu ni za patrijarha, koji je nakon ustoličenja osvojio velike simpatije svojim razumom i umerenošću.
Bokan je pripadnik talasa svojevrsnog bekstva od razuma u kome su preminuli slikari Dragoš Kalajić i Milić od Mačve, te spisateljica Isidora Bjelica sa kojom je kratko bio u braku i koja mu je početkom 90-ih posvetila roman „Verenica ratnog zločinca“.
U biografiji na Vikipediji (slobodno popunjavanje), tvrdi se da je sa paravojnom jedinicom Beli orlovi čiji je osnivač bio, prošao sva ratišta bivše Jugoslavije, da su neki pripadnici optuženi u Hagu za ratne zločine „ali ne i oni pod Bokanovom komandom“.
Kako se ističe rođen je na Sretenje 1961. u Beogradu. Posle završene XI beogradske gimnazije, diplomirao je FDU.
U filmu „Telefomanija“ glumio je 1987. potom se seli u Ameriku, a po povratku se zapošljava u BIGZ-u, kao urednik „ekskluzivnih knjiga ezoterijske tradicije“, dok drugi smatraju „prekodrinske literature“.
Osniva stranku Srpski otadžbinski savez sa kojom učestvuje na izborima 1992. godine.
U to vreme je bliskim odnosima sa Biljanom Plavšić i Radovanom Karadžićem, sa čijom ćerkom Sonjom pokreće 1993. časopis Naše ideje, dok u sadašnjosti prepričava da je on bio taj koji je smislio ime „Republika Srpska“.
Optužen je 1996. da je sa dvojicom saučesnika 1992. organizovao pljačku novosadskog privrednika u kojoj je ukradeno 250.000 nemačkih maraka.
Branio se tvrdnjom da mu je krivično delo namestila Državna bezbednost.
Osuđen je 2009. na godinu dana zatvora, ali tvrdi da mu je intervencijom Milomira Marića, urednika Hepi televizije, presuda oborena 2010. na apelaciji.
Bokan se 2004. pojavljuje kao kreator kampanje Jelisavete Karađorđević, učesnice na predsedničkim izborima, a deset godina kasnije 2014. je to isto radio za „patriotsku koaliciju SRS, Obraz, SNP Naši“, kada je i izumitelj slogana „I Kosovo i Rusija“.
Prema dostupnim podacima oženjen je operskom pevačicom Željkom Zdjelar, sa kojom ima troje dece, a još troje iz prethodnih brakova. Navijač je Partizana i navodni predstavnik nepriznate Donjecke Republike u Beogradu.
